Zelf raakte ik pas na mijn 30e verslingerd aan de nonchalante, brute charme vanBerlijn. Voordien was ik er eenvoudigweg nog nooit geweest. Een universitair diploma taal- en letterkunde Nederlands-Duits ten spijt. Shame on me.

 

Ondertussen heb ik er al 3 van mijn 5 kinderen voor hun 7e verjaardag mee naartoe genomen. En weet je wat: ‘It’s in the genes, I think. They all loved it. ‘

Treinen

Vorig weekend waren kleine broer en kleine zus, samen dé tweeling, aan de beurt. Met een lieve vriendin en haar eveneens 6-jarige dochter waagden we ons aan een treinreis Brugge-Berlijn en een verblijf van enkele dagen.

De treinreis duurde lang. Ok goed, te lang. Gelukkig had ik leesvoer mee en gedroeg het grut zich voorbeeldig. Dankjewel lieve vriendin om het grootste deel van het kinderentertainment voor je rekening te nemen. 

Op vrijdag reserveer je best een genummerde plaats op de trein tussen Keulen en Berlijn. Wij deden dat niet en dat zorgde voor wat getsjool tot een vriendelijke treinbegeleidster ons in een soortement zone voor gezinnen onderbracht en we een coupé voor 8 personen deelden met een moeder met een peuter, een stel met een baby én een peuter en een dappere moeder die in haar eentje een baby en kleuter en een reuzenkoffer had meegebracht. Met z’n 13’en dus.

Ik gedij onder dat soort omstandigheden wegens gewennig aan zeer veel leven in huis en ben al lang blij dat de omgestoten koffie, één: niemand heeft verwond en twee: niet door mij is omgestoten. Wat was die reizende dame content met de keukenhanddoek die ik voor dat soort voorvalletjes altijd in mijn tas heb zitten.

Op de terugreis strandden we in een voorstationnetje van Keulen wegens werken in het Hauptbahnhof en breiden we noodgedwongen nog enkele uurtjes extra aan onze rit naar huis. Too much, indeed.

Op naar het hostel

Logeren deden we in het hostel East Seven Berlin. Centraal gelegen op amper een kilometer van het Mauerpark in een nette, gerieflijke kamer waar we met 5 voor de prijs van 4 + een kleinigheidje konden overnachten . Wel jammer dat er zowel op vrijdag- als op zaterdagnacht een stevig feestje werd gebouwd in de lobby net naast onze kamer.

Hoogtepunten voor het grut

• Bezoek aan Tierpark Berlin .  Niet te verwarren met de Zoologischer Garten wegens veel groter en veel toffer voor de mensen en volgens mij ook voor de beesten.
  

  

  

  

  

  

  

  

  

  

  

  

  

Kleine broer was in de 7e hemel en slaakte verrukte kreetjes bij elk beest dat hij te  zien kreeg. Hij kreeg mij helemaal mee in zijn enthousiasme. Geen evidentie, want nee, eigenlijk ga ik daarvoor niet naar Berlijn en eigenlijk weet ik helemaal niet of ik wel wil dat dierentuinen voor mijn kleinkinderen ook nog een evidentie zullen zijn.

Maar weet je wat, bij mijn volgende keer in Berlijn mét kinderen ga ik misschien wel terug daarheen. Zo tof dat het daar was.

• Ook het Neues Museum was een hitje. Een labyrintisch gebouw gewijd aan Egytische kunst waar vooral het skelet van een eland en de talloze mummy’s bewonderende blikken oogsten bij onze kleine ontdekkingsreizigers.

 

 

• De Flohmarkt op zondag in het Mauerpark. Mensjes kijken. Heerlijk. Er was een alleraardigst bandje aan het spelen net naast het gloednieuwe regenboogspeeltuintje. Ze zongen iets over kinderen en hartjes en gelukkig zijn en riepen: ‘Tschüss, liebe Kinder’ toen we vertrokken.

Zomaar tegenaan gelopen

Ontbijtbarretje Impala Coffee. Met stoelen in alle kleuren van de regenboog en een gezellige ‘Theke’ waar de kinderen een ontbijtkoek konden uitkiezen en waar een leuk assortiment tijdschriften voorhanden was.

Heel leuke atmosfeer ook. Een lokale dame van middelbare leeftijd zat aan de bar een slaatje te eten uit een ‘Tupperbox’ met koffie van de zaaj erbij. De kinderwagen met bijhorende baby die uit de regen onder de parasol stond bleek afkomstig van een jonge vader die vanaf een hoge tafel aan de andere kant van het raam zijn broedje nauwlettend in de gaten hield. Geen zorgen. De baby sliep en heeft niets gemerkt.

 

 

Gezocht en gevonden

Koffiebar en -branderij The Barn. Heel fijne achterliggende filosofie rond sustainability en mensenlief, wat een heerlijke koffie kregen we er voorgeschoteld. Het bordje aan de deur waarop gevraagd werd om geen kinderwagens binnen te rijden, bezorgde ons wel een licht opgelaten gevoel. Met 3 jonge kinderen vielen we dan ook een beetje uit de toon. De gastjes keken hun ogen uit, snoepten van de heerlijke vegan gebakjes die op een houten plankje werden aangeboden en die wij zo elegant als mogelijk in kleine stukje hadden gesneden in de hoop het gemors en geklieder tot een minimum te beperken.

 

 

Beetje te bang

Voor het verlaten goederentreinstation Pankow bleken we net een beetje te bangig. De fikse wandeling in de regen vanaf de S-Bahn lukte wel nog. Afslaan langs een zone met weekendhuisjes ook , maar daarna was een eenvoudig hek dat niet eens manshoog was genoeg om ons op onze stappen te doen terugkeren.

 

 

Onder de Brandenburger Tor mediteren ze elke zondag. Wist je dat?

 

 

En het mooiste van allemaal. Dat zijn die herinneringen aan samen met kleine broer en kleine zus en het vriendinnetje. En aan de lange gesprekken met de lieve vriendin waar ik anders veel te weinig tijd voor heb.

 

 

Hope to see you again, soon.