Er moest carnaval gevierd worden vandaag op de school van mijn kinderen. Dit maakte mijn puppy’s uiterst enthousiast en gaf mijn doorgaans goed georganiseerde ochtendspits de allures van een slecht georganiseerde studentenfuif.

De curverbak die doorgaans 5 volledige tenues omvat gaande van onderbroeken tot rokken, jurken, kousen en broeken bevatte vanochtend enkel de kousen en het ondergoed.

De feestoutfits had het grut gisteren zelf klaargelegd. Ik doe wat ik tegenwoordig steeds vaker doe als het op het aankopen van spullen aankomt,  het been stijfhouden en niets nieuws in huis halen. Het moest nu maar even gaan lukken met de batman-, spiderman- en prinsessenspullen die nog voorhanden waren.

Bij wijze van toegift had ik een fleurige winkeljurk aan de verkleedbak toegevoegd die ik meer dan 10 jaar geleden droeg op de bruiloft van het zusje van mijn man en de schoonbroer.

De oudste dochter kreeg mij zo ver dat ze het enige paar hooggehakte schoenen dat ik rijk ben mocht aantrekken en hubbelde in fleurige wikkeljurk en op hoge hakken richting school. Haar lach klaterde over het voetpad.

Klein zusje volgde op haar prinsessenschoenen.

De broers maakten zich zoals gewoonlijk uit de voeten vooraleer ik de kans kreeg een foto te maken. En dan liep er nog eentje halverwege in een slaapkleedje van K3. Het spidermanpakje van kleine broer kwam tot halverwege zijn kuiten, maar het kind gaf geen kik. Het was ok. Hij was content en ik ook. Hij was naarstig spidermansprongen aan het inoefenen en gaf geen zier om de lengte van zijn broekspijpen.

Voor ons geen perfect gekamde haren en bijhorende schmink. Wij omarmen de chaos als het moet en proberen waar nodig rust, orde en regelmaat in de dagen te krijgen.

Geen schoner geschenk op een woensdagmorgen dan je dochter van 7 in een oude feestjurk van jezelf naar school te sturen.