Onaards rustig is het in dit huis. De ontbijttafel is afgeruimd. In de kamer hiernaast schetteren enkel twee zachte kleinmeisjesstemmen. Kleine zus en een nichtje dat komt spelen zijn voorlopig de enige twee kinderen onder dit dak. Grote broer, grote zus en de tweeling zijn op scoutskamp en komen pas vanmiddag terug.

Ging dat even vlot zeg. Ik sta er nog steeds van versteld dat zelf mijn twee nog-geen-7-jarigen onverschrokken op kamp vertrokken. 6 dagen zijn geen eeuwigheid, maar toch. Ik vertrok  zelf pas op mijn negende voor het eerst ergens heen zonder mama en papa   en proef nog steeds de smaak van de bittere heimwee die mijn hele lijf toen doortrok.

Met twee op pad

Manlief en ik namen het voorbije weekend te  baat om er nog eens met zijn tweetjes op uit te trekken. Lekker dichtbij, op twee uur van huis nestelden we ons in een B&B in de Baai van de Somme. Kleine zus mocht met haar peter en zijn gezin mee op weekend.

Het achterste bankstel werd uit de auto getild en onze gloednieuwe e-bikes gingen mee. Best een fijne manier van ontdekken, vanop de fiets.

Rustige dorpen, af en toe een Pipi Langkous-achtig huis, flink wat vergane glorie, maar ook heel veel ooit statige villla’s waar je wel ‘ns in zou willen gaan neuzen vanwege de overhangende erkers, de neergelaten rolluiken en de mysterieuze torenkamers.

De vanzelfsprekende aanwezigheid van manlief, een goed boek en lekker eten dat ik niet zelf moet klaarmaken, opdienen en afruimen, ziedaar de ingrediënten voor mijn perfecte ‘step out of time’.

Ondertussen zijn we thuis, zijn de blije kampbriefjes op de mat gevallen en schuif ik alvast een lekkere schotel in de oven om mijn handen en hoofd vrij te hebben voor de verhalen van de leeuwtjes … straks.